SEP zijn 1e verjaardagskaart
Het is alweer even geleden dat onze kleine man 1 werd, maar dat neemt niet weg dat ik daar een hele toffe kaart voor heb gemaakt en ik daar dan ook graag een blog aan wijd :)
Op pinterest heb ik een tijdje zitten speuren naar iets wat ik helemaal te gek vond. En dat was dus dit! Het trekt direct je aandacht, maakt je nieuwsgierig, je wilt graag dichterbij kijken... (ik in ieder geval wel ;))
Adobe Photoshop elements heeft me geholpen om het geheel te creëren. Lang geleden, toen ik op de geluidsopleiding zat, heb ik een 'basic media course' gevolgd waar ik geleerd heb met Photoshop te werken.. daar heb ik nu nog steeds profijt van :)
Ik ben op zoek gegaan naar heel veel verschillende lettertypes, want bijna alle plaatjes die je ziet in de kaart zijn onderdeel van een bepaald lettertype.
Je hebt tegenwoordig ontzettend veel lettertypes online staan die je heel makkelijk kunt downloaden en installeren op je computer.
Meestal vind ik ze DaFont.com.. en wat helemaal leuk is; de meeste zijn gratis!
Ik gebruikte hier onder andere:
- Clementine sketch (de cijfers van o.a. '10 fingers')
- Go around the books- arrows (de geschetste pijlen)
- English Essay (de sierlijke titels van o.a. Tongue)
(mocht je een lettertype zien waarvan je denkt; die wil ik gebruiken! laat het me even weten, dan kan ik hem altijd voor je opzoeken :))
De foto's maakte ik thuis en heb ik erna in photoshop bewerkt en 'uitgeknipt'.
En toen begon het puzzelen met lijntjes, lettertypes, plaatjes en alle feitjes......
Het 'hometown' plaatje heb ik zelf gemaakt omdat dit niet te vinden was van de stad Den Haag.
In Amerika is het helemaal hot om een outline van je staat of stad te hebben, in de vorm van een kettinkje, poster aan de muur of zoals hier in een uitnodiging of kaart.. in Nederland begint dat nu een beetje te komen, maar vorig jaar helaas nog niet! Najah... helaas, zo helaas vond ik het niet, want ik vind een beetje uitdaging altijd wel leuk!
Het verzinnen van de feitjes over Sep vond ik één van de leukste dingen om te doen.. je gaat dat hele eerste jaar weer eens door met elkaar... en jeetje wat gebeurt er dan een hoop!
Hij kreeg bijvoorbeeld toen hij 10 maanden was binnen 3 weken ZES tanden! 6?? Ja 6!!!
Hij heeft er een paar dagen hele hoge koorts van gehad, maar daarna was ie weer het mannetje...
Ik blijf het bijzonder vinden, dat herstelvermogen van kindjes..
En dan die keer dat we hem kaal schoren, gewoon omdat we klaar waren met dat vlassige haar en dachten dat we het wel zelf konden. Ik had eerst bedacht een hanenkammetje bij 'm te maken.... maar dat was echt geen gezicht! Dus toen alles er maar af :)
Ach het is allemaal weer aangegroeid en hoe!
Wat heel heftig was.. en we destijds met niet veel mensen hebben gedeeld waren de ziekenhuisopnames.. toen Sep een week oud was reageerde hij nauwelijks en wilde niet meer drinken, hij was meer dan 10% afgevallen, dus moesten we naar het ziekenhuis.. jeetje wat was dat schrikken! Ik, net kraamvrouw af, ging weer voor het eerst naar buiten. Dat had ik me wel anders voorgesteld zeg!
Doordat mijn echte kraamtijd net voorbij was kwam Sep op de kinderafdeling te liggen en ik er op een soort omgebouwde stoel naast. Totaal nog niet ingesteld op alleen zijn met de kleine, kreeg ik ineens de zorg op me toen Bert weer naar huis was... pff ik vond het pittig! Gelukkig ging het met Sep snel beter, hij kreeg kunstvoeding, mijn eigen gekolfte voeding en de gekolfte voeding van mijn schoonzus Simone (die had een overschot en was heel onverwacht 4 dagen na mij bevallen!), een echte cocktail en dat met een week oud! Na 2 dagen mochten we weer naar huis en ging alles zijn gangetje! :)
Toen Sep 2 maanden was hoestte hij veel, maarja, dat doen kindjes wel meer van die leeftijd.
Een vervelende verkoudheid dachten we... ook toen er een hele berg slijm uit kwam, gingen er geen alarmen af .. we wilden ons niet te snel te druk maken.. 'het gaat vast vanzelf weer over'..
Tot de dag dat mijn moeder bij me was, ze zou op Sep gaan passen, want ik ging Bert verrassen met een nachtje weg. Sep lag in zijn bedje te slapen.. in hoorde hem hoesten, maar deze keer klonk het anders, hij bleef erin.. we zijn samen naar zijn kamertje gerend en daar lag hij slap, levenloos
en blauw aangelopen in zijn bedje... Ik schrok me rot!! Ik heb hem snel gepakt en hem op zijn rugje geklopt, half op ondersteboven houdend.. voor mijn gevoel duurde het uren, uiteindelijk waren het maar luttele seconden... er schoot slijm los en hij begon weer te ademen.. Gelijk de dokter gebeld..het was 16.55u en onze eigen dokter was op vakantie, super irritant! Na wat overleg met de assistente hoefden we niet langs te komen maar kon ik medicijnen gaan halen bij de apotheek.
We zijn toch gewoon het nachtje weg gegaan samen(ik had namelijk de hotelkamer geboekt waar we met de huwelijksnacht ook hadden geslapen, super romantisch!!). Het leek weer goed te gaan met Sep... Tot dinsdag weer hetzelfde gebeurde, nu bij mij op schoot! Ik kan niet beschrijven wat het met je doet je kind zo te zien.. ik kan er nu weer van volschieten :( Eerst Bert en mijn moeder gebeld, die hebben me gerustgesteld, maar moest wel echt weer de dokter bellen van ze..
Weer die vervangend arts aan de lijn.. die maakte zich niet zo druk.. Toen hebben we zelf het heft in handen genomen en ben ik met mijn moeder naar de spoedeisende hulp gegaan. Eerst twijfelde ik nog.. 'is dit wel erg genoeg... ze zien me aankomen', zei ik nog tegen mijn moeder..
Maar ik wilde dit niet nog een keer meemaken en met het gevaar dat ik mijn lieve kleine mannetje misschien wel kon kwijtraken door verstikking in zijn eigen slijm!
Sep werd opgenomen en in quarantaine geplaatst, hij werd verdacht van kinkhoest, dat kan heel gevaarlijk zijn voor baby's (JA DAT HEBBEN WE GEMERKT!!) Hij kreeg antibiotica en werd verneveld, met zo'n kapje op zn kleine koppie. Het bleek idd kinkhoest te zijn.. mijn moeder en ik bleken het ook te hebben. We zijn allemaal weer opgeknapt, al duurde het wel bijna een half jaar voordat we de oude waren... en mentaal gezien.. ik zal het nooit vergeten en afentoe komt het weer omhoog, dan besef ik me dat ik m misschien kwijt had kunnen zijn.. wat als ik er niet op tijd bij was geweest!? Dat was ik gelukkig wel :) en het is goed afgelopen!
Oops! Ben een beetje afgedwaald van mn oorspronkelijke verhaal.. moest dit blijkbaar even van me afschrijven :)
De uitnodiging moest uiteraard ook een daadwerkelijke uitnodiging hebben dus heb ik ook nog een bijpassende achterkant gemaakt in dezelfde stijl. Door het geheel in grijs te maken komt het niet zo hard over en geeft het een rustige uitstraling. Omdat we niet al te veel mensen wilden uitnodigen (want daar heeft een kind van 1 echt niks aan) heb ik het zelf uitgeprint en uitgesneden op de juiste maat.
Sep is alweer bijna jarig, dus ik ben al druk aan het nadenken over een volgende uitnodiging! Daar binnenkort dus wellicht ook wel een blog over :)
Liefs! Renske
